8 praktycznych wskazówek ❤ jak słuchać dziecka, aby czuło się wysłuchane i zrozumiane:

1. Słuchając dziecka skup całą swoją uwagę na nim. Aby nic Cię nie rozpraszało wyłącz telewizor i odłóż telefon. Pokaż dziecku, że rozmowa z nim jest dla Ciebie ważna, i że może na Ciebie liczyć.
2. Usiądźcie w spokojnym miejscu, tak aby nikt, ani nic Wam nie przerywało. Warto przyjąć taką pozycję, abyście rozmawiając mogli być na tym samym poziomie i patrzeć sobie w oczy. Kiedy będziecie blisko siebie rozmowa będzie bardziej komfortowa dla obydwu stron.
3. Zachęć pociechę do rozmowy zadając otwarte pytania:

„Jak się z tym czułaś/ czułeś?” „Jak teraz się czujesz?” „Czego wtedy potrzebowałaś/ potrzebowałeś?” „Czego teraz najbardziej potrzebujesz?” „Jakie widzisz rozwiązania tej sytuacji?” „Co by Ci pomogło?” „Kto mógłby Ci pomóc?” „Czego nauczyłeś się dzięki tej sytuacji?”

4. Okaż empatię. Zadbaj, aby dziecko poczuło się wysłuchane i zrozumiane.

Kiedy dziecko opowiada o przykrym dla niego wydarzeniu, na przykład, jak inne dzieci nie chciały się z nim bawić, możesz czuć potrzebę pocieszenia. To normalne, że chcemy, aby nasze dzieci czuły się dobrze.  Warto jednak najpierw okazać dziecku, że naprawdę rozumiemy co czuje. Dobrym początkiem może być zdanie „Słyszę, że jest Ci przykro, bo chciałeś bawić się razem z nimi”.

5. Powstrzymaj się od przerywania. Dzieci czują się ważne, kiedy słuchamy, powstrzymując się od komentowania, dawania rad i wyrażania własnych opinii.
6. Spróbuj spojrzeć na historię dziecka przez pryzmat jego doświadczeń, wieku i potrzeb. Świat dziecka różni się od naszego, a dziecięce problemy mogą być równie przytłaczające i stresujące jak nasze. Postaraj się nie oceniać i nie osądzać. Pomocne dla rodziców może być skupienie uwagi, na tym czego dziecko potrzebowało lub potrzebuje w danym momencie. Kiedy pociecha opowiada o tym, jak bardzo nie chce chodzić do przedszkola czy szkoły, warto zastanowić się, czego tak naprawdę potrzebuje. Może więcej swobodnej zabawy po powrocie do domu? Poczucia przynależności do grupy?
7. Kiedy pragniesz wyrazić swoją opinię zapytaj o pozwolenie. Dzięki temu okażesz dziecku szacunek i własną postawą dasz mu dobry przykład.

„Chciałabyś/ chciałbyś, żebym powiedział/ powiedziała Ci jak to widzę?” „Masz ochotę usłyszeć jak wygląda to z mojej perspektywy?”

8. Kiedy pociecha zwierza Ci się z popełnionych błędów powstrzymaj się od krytyki czy kar. Dzieci przyznając się rodzicom do własnych potknięć często czują się przygnębione lub winne. Najlepszym rozwiązaniem jest wtedy wsparcie dziecka i zapewnienie, że jako ludzie popełniamy błędy i jest to całkowicie normalne. Zapytaj jak można uniknąć popełnienia tego samego błędu w przyszłości, i jakie najważniejsze wnioski można wyciągnąć z tej sytuacji. Warto po takiej rozmowie wspólnie zrobić coś przyjemnego na poprawę humoru. Dzięki temu pokażecie dziecku, że kochacie go nie tylko wtedy kiedy jest „grzeczne”, ale również wtedy gdy zdarzają mu się potknięcia.
9. Zachęć dziecko do poszukiwania własnych rozwiązań. Warto pokazywać dzieciom, że postrzegamy je jako kompetentne, twórcze i odpowiedzialne osoby. Jest to również świetna okazja, aby wzmocnić w dzieciach poczucie własnej wartości.