Jak rozmawiać z dzieckiem o aktualnych wydarzeniach?

W związku z zaistniałą sytuacją zagrożenia epidemiologicznego, przymusowej społecznej kwarantanny, wiele osób doświadcza przeciążenia emocjonalnego. Uczucia lęku o swoje zdrowie, bezpieczeństwo najbliższych, o własną przyszłość, złości na ciągłe siedzenie w domu mimo pięknej pogody zaczynają dochodzić do głosu coraz dobitniej. Niewypowiedziane, schowane głęboko, stają się bombą z opóźnionym zapłonem i mogą dać o sobie znać w postaci różnych dolegliwości ze strony ciała, trudności z zaśnięciem, bezsenności, braku apetytu…
Poniżej znajduje się kilka ważnych informacji dotyczących tego, jak obniżać lęk rozmawiając z dzieckiem o aktualnych wydarzeniach.

Na początku:
1. Obserwujmy
Jak dziecko reaguje na tę sytuację? Czy dopytuje? Czy unika rozmów? Ale też zwracamy uwagę jak my się zachowujemy? Czy epidemia, zagrożenie jest stale obecne w naszych rozmowach?
2. Bądźmy gotowi do rozmowy
Słuchajmy uważnie bez pośpieszania, dostarczajmy wiedzy, a przekaz ma być dostosowany do wieku dziecka i jego możliwości poznawczych oraz emocjonalnych. Dajmy szanse na zadawanie pytań, nawet trudnych -( czy my też umrzemy od tego wirusa?). Unikajmy mówienia: „Wszystko będzie dobrze”, jeśli sami w to nie wierzymy i nie mamy takiej gwarancji.
3. Czerpmy wiedzę z rzetelnego źródła (np. ze strony internetowej Ministerstwa Zdrowia albo Głównego Inspektora Sanitarnego).
4. Zaakceptujmy uczucia dziecka, bez wyśmiewania, odbierania im wagi. Pomóżmy rozpoznać i nazwać to co dziecko przeżywa w obecnej sytuacji. Jeśli jest taka potrzeba dajmy czas i przestrzeń na płacz, złość i inne trudne emocje. Bądźmy w tym czasie blisko.
5.Wskazujmy na czasowość pewnych ograniczeń czy rozwiązań– to ważne szczególnie dla młodzieży, obecna sytuacja kwarantanny może być dla nich bardzo trudna, mogą czuć przymus izolacji, ograniczanie wolności. Rozmawiajmy z nimi o tym. Pokazujmy terminowość tych rozwiązań
i to, czemu one mają służyć.
6. Dbajmy o potrzeby dzieci– dzieci potrzebują rozmowy z babcią, koleżankami, przyjaciółmi. Zadbajmy o to. Pamiętajmy o nowych technologiach – to dobry moment, żeby z nich korzystać. Czasowy brak kontaktów ze znajomymi można wypełnić zacieśniając więzy rodzinne (z pomocą przychodzą planszówki, “Państwa-Miasta” pieczenie ciasta, wieczory filmowe, porządkowanie strychu i wyszukiwanie skarbów do rodzinnej renowacji…).
7. Bądźmy wzorem do naśladowania. Pokażmy, jak myć ręce, jak zasłaniać usta, jak dbać o wypoczynek, odpowiedni sen i dobry nastrój, swoją odporność i zdrowie.

8. Bądźmy odpowiedzialni- ta sytuacja może być świetną lekcją empatii, wrażliwości i właśnie odpowiedzialności za wspólnotę: rodzinną, klasową czy sąsiedzką. Zachęcajmy do telefonowania do bliskich, starszych sąsiadów pytania o ich nastrój, zdrowie, potrzeby. Pokazujmy jak pomagać bezpiecznie.