Chabry, tulipany, pszczoły oraz żuczki – czyli o kaszubskim hafcie

      Jednym z ważniejszych elementów kaszubskiej tradycji ludowej jest haft. Mimo, że szkoła kaszubskiego haftu pochodzi z odległych  czasów żukowskich norbertanek i żarnowieckich benedyktynek jest kultywowana do dziś i bardzo się rozwija. W tajniki wyszywania zostali wprowadzeni uczniowie  Szkoły Podstawowej w Maszewku, którzy uczęszczają na zajęcia z języka kaszubskiego.Na początku zajęć uczniowie poznali historię haftu kaszubskiego oraz oglądali prace  swoich starszych kolegów, a także przyniesione z domów serwety i obrusy. Następnie zapoznali  się  z kolorami haftu, rodzajem nici oraz płótna. Po tej krótkiej części teoretycznej przyszedł czas na praktykę. Uczniowie otrzymali płótno, igłę, nici i zaczęło się… Pod czujnym okiem nauczycielki  próbowali stworzyć swoją pierwszą kaszubską serwetkę.

Pierwszym etapem pracy było przekalkowanie wybranego wzoru  na płótno. Następnie uczniowie nawlekali nitkę i już można było wyszywać. Powoli zaczęły ujawniać się pierwsze efekty pracy.

Krótko o kaszubskim hafcie:

      Jest to sztuka mająca na Kaszubach długą tradycję. Początek dały jej klasztory: żukowskich norbertanek i żarnowieckich benedyktynek. Zakonnice z obu klasztorów słynęły, jako mistrzynie haftu o specyficznej, niespotykanej gdzie indziej ornamentacji. Sztuka zakonnic przekraczała powoli obręb murów klasztornych. Z Żukowa, po latach nauki w przyklasztornej szkole, wywoziły ją do swych domów szlachcianki, pracę zakonnic próbowały też naśladować dziewczęta obu wsi. A w drodze haftu do ludu następowała jego metamorfoza. Jedwab i szych zastępowały nici farbowane w domu, pastelowe barwy, o niezliczonej ilości odcieni, przemieniały się w kolory żywe i twarde, wyszukane, zawiłe wzory nabierały surowego piękna i prostoty. Haft rozkwitał jak kwiaty na łąkach i w lasach kaszubskich, stając się nierozłączną cząstką życia ludzi, ozdobą stroju i wnętrza chëczy.
W hafcie kaszubskim używa się siedmiu kolorów: niebieskiego (w trzech odcieniach - od jasnobłękitnego po ciemnoszafirowy), czarnego, czerwonego, zielonego i żółtego. I właśnie ta  kompozycja kolorystyczna jest elementem łączącym różne podgatunki regionalne haftu.

Najczęstszym motywem zdobniczym są: bratki, chabry, dzwonki, goździki, koniczyna, lilie, niezapominajki, tulipany, pszczoły oraz żuczki.